Hart voor Bussum

Mijn oudere zussen raadpleegden hem regelmatig in verband met hun huiswerk. Zelf bekeek ik ook de kaarten in de Grote Bosatlas. Interessant om te zien waar je vakantie of logeeradres precies lag. Je liet de ogen over de kaart dwalen en reisde zo vanuit je bekende adres in Bussum, over Nederland, Europa en de Wereld.

Ik kon toen niet nog niet bevroeden dat ik later, in mijn werkzame leven, de Bosatlas nog vele malen onder ogen zou krijgen. Afhankelijk van de schaal van de kaart, was Bussum niet meer dan een zwart puntje of in het gunstigste geval een oranje vlekje. Men had er dan Naarden aan vast getekend. Mijn bekende, prettige woonplaats was op de kaart verworden tot een oranje vlekje op een groot papier.

Toch zag je nu Bussum in perspectief ! Google Earth, Streetview en Tom-Tom bestonden in mijn jeugd nog niet en je moest je eigen fantasie en voorstellingsvermogen gebruiken om dingen op een kaart in de juiste verhoudingen te zien. Was de geografische ligging van Bussum op het Noordelijk halfrond een gegeven, de relatieve ligging, in de geografie ook wel de 'situation' genoemd, zag ik in mijn jeugd drastisch veranderen. De bereikbaarheid van omliggende gebieden werd veranderd en verbeterd door de aanleg van de autosnelweg de A1. De Amersfoortse straatweg kreeg een totaal nieuw aanzien, waardoor ook het bekende theehuis Crailo bij Laren moest wijken voor een groot viaduct. Het Crailose bos en het Bikbergerbos waren nog bereikbaar via een tunneltje onder de autoweg, maar het bekende gebouw van het Blindeninstuut verdween achter het hoge talud en de geluidschermen van de nieuwe autoweg.

Ook de aanleg van de Flevopolders met een verbinding bij Muiderberg, betekende dat de ligging van Bussum ten opzichte van andere landsdelen veranderde. De reis naar Zwolle voerde nu via Lelystad en langs de noordzijde van het Gooi ontstonden Randmeren. Voortdurend moesten ook andere kaarten worden aangepast aan het steeds weer veranderende wegenpatroon en de uitbreidingen van de plattegrond van Bussum zèlf en de omliggende steden. Als inktvlekken kruipen Bussum, Naarden en Huizen ,nu ook op de kaart, steeds dichter naar elkaar toe en er lijkt een 'Gooistad' te ontstaan.

Het is opmerkelijk hoe zwaluwen, die overwinteren ten zuiden van de Sahara, toch steeds weer hun Bussumse nestplaatsen kunnen terugvinden, ook zonder Tom-Tom ! Met een snerpend geluid vliegen gierzwaluwen rond de Brink op zoek naar insecten voor hun jongen.  Wat ligt toch ten grondslag aan de drang weer terug te keren naar de bekende nestplaats ?? Is het de mooie centrale ligging van Bussum binnen Nederland, de goede bereikbaarheid via spoor en wegen. Zijn het de mooie lanen en waterpartijen, de heide en het groen ? Wat het ook is, in mijn hart ligt Bussum nog steeds centraal.  Mijn herinnering stuurt me regelmatig nog een kaart met: “Groeten uit Bussum”.