Oktober 2025

De Wilhelminakerk is een protestantse kerk gelegen aan het Wilhelmina plantsoen. De kerk is een laat werk (1925/1926) van Tjeerd Kuipers in de stijl van de Amsterdamse School en het is een gemeentelijk monument. De eerste steen werd op 15 juni 1925 door de twaalfjarige zoon van Ds. Mulder gelegd; de kerk werd in mei 1926 in gebruik genomen.

Het gebouw is een kruiskerk met houten tongewelven in een spitsboog en met een toren naast de voorgevel. De muren en zware pijlers van de kerk zijn deels van baksteen gebouwd.

Behalve enkele kleine ramen aan de zijkanten, zijn een aantal hoge glas in loodramen aangebracht. De gebrandschilderde ramen zijn van de hand van Willem Mengelberg (1897-1967). De oostelijke voorstelling is een Ster, die meer noordelijk het Kruis en westelijk gericht het Licht, aan weerszijden geflankeerd door twee enigszins Oosters aandoende figuren, die zich oplossen in een kleurenspel. De drie gestrekte ramen zijn ieder weer onderverdeeld in vijf smalle ramen.

De kosterswoning, die tegen de achterzijde van de kerk verrees, is na een recente verbouwing in gebruik als multifunctioneel kerkelijk centrum.

De tegenwoordige kerkklok is een luidklok met klepel van ruim 1.400 kilo en hangt op een hoogte van 30 meter. Op de klok staat gegoten: "Door roof verloren, in vree herboren, nodigt tot Hem, mijn bronzen stem (AD 1949)". In de Tweede Wereldoorlog werd de klok door de Duitsers geroofd, naderhand door geld in te zamelen werd in 1949 een nieuwe klok opgehangen.