Skip to main content

Contactblad van de Historische Kring Bussum,  jaargang 2, nummer 3 (mei 1986) pag 21-23


MIA VAN OOSTVEEN,  een vergeten Bussumer autrice?

Klaes Sierksma
Marcus van der Heide

Klik hier voor de PDF versie van dit artikel
De illustraties zijn aanklikbaar voor vergroting

 

Met spanning heb ik de verschenen afleveringen van het Contactblad en ook Marcus van der Heide's boek BUSSUM DOOR SCHRIJVERSOGEN doorgewerkt, om te zien of ik iets meer gewaar kon worden over de Bussumer autrice Mia van Oostveen, die  -ongedateerd-  de boeken "Marguerite maakt een vlag" en "Henri Arnaud, Leraar en Veldheer der Waldenzen" schreef en liet uitgeven door J.N.Voorhoeve te Den Haag.
Het eerstgenoemde boek, in het Nederlands overigens slechts 79 bladzijden tellend, verscheen ook in Italië (in het Italiaans) en in Zwitserland (in het Frans).

Mia van Oostveen werd tot erelid van het Waldenzisch Geschiedkundig Genootschap verheven, voor welk genootschap zij 3 publicaties verzorgde over beroemde Waldenzen, die ooit in Nederland woonden (Uitgegeven door de Società di Studi Valdesi te Torre Pellice, het genoemd geschiedkundig genootschap en ook het Nederlandsch Archief voor Kerkgeschiedenis).

Vlaggenkundig geïnteresseerd kwamen wij haar op het spoor door 2 TVuitzendingen van de Evangelische Omroep (28 dec. 1972 en 8 febr. 1973) over "De Waldenzen. Het Israel van de Alpen". Immers, Mia van Oostveen heeft "geholpen bij de samenstelling van dit programma" (brief d.d. 23/3/1973 aan A. Jansen Den Haag). Zij verzorgde tekeningen bij de programmas, waarbij zij ook een vlag van de Waldenzen liet zien, met het embleem zoals ik hierbij laat weergeven.

Voor zover de lezer niet de Waldenzen kent: men moet voor de historie van deze Christengroepering teruggaan tot de alleroudste tijden, lang vóór de Reformatie, toen er in Noord-Italië in de 4de en de 8ste eeuw al christengemeenten bestonden van een  -zouden wij nu zeggen-  reformatorische signatuur.

Grootse litteratuur leverde mejuffrouw  M S.H. van Oostveen niet, maar wel werd zij zelfs internationaal bekend door de "vlaggendocumentatie" onder vlaggengenkundigen !

Muiderberg, juni 1985
Klaes Sierksma

 

MIA VAN OCSTVEEN, eigenlijk Maria Susanna Henriette van Oostveen, was niet aan mijn aandacht ontsnapt.  Ze is 14-3-1899 in Bussum geboren en stierf aldaar op tien november 1979. Het aantal 'eigenlijke' boeken was te gering om haar in het supplement van een volgende oplaag op te nemen.

Als illustratie-tekenares illusteerdee ze vele boeken, vooral kinderboeken. Een juweel van illustratiekunst is "De waddenwandeling van Vader Iwersen", Bussum,  Vereeniging voor godsdienstige opvoeding,  Fortlaan 6. 1930
M. Van Woensel Kooy bewerkte eon schets var Abramsz, voorkonend. in "Zomerlover" verschenen bij Noordhoff Groningen. Het boekje ontstond op Terschelling, naar mevrouw van de Ruit(tientallen jaren bevriend met Mia van Ootveen), mij meedeelde: Op 15/16 jarige leeftijd bivakeerde Mia een tijdlang met van Woensel Kooy op Terschelling.

Evenals bij deze was Mia's hoofdgedachte het evangeliseren. Daartoe vertoefde ze de zomermaanden in Parijs, Marseille (opvanq van Joden op weg naar Israel), en vooral het Rifuzgio van de Waldenzen bij Turijn. Hierheen ging haar hart en de opbrengsten van haar lezingen gingen dan ook naar de Waldenzen. In buitenlandse artikelen over haar wordt steevast gesproken van "een leven voor de Waldenzen".
In "De Oogst", tijdschrift tot versterking en verdieping van het geestelijk leven, publiceerde ze af en toe. Belangeloos werkte ze voor qoede akties en vervaardigde dan de affiches en de folders, bijvoorbeeld voor het Jongenshuis Nettray te Zutphen en de Rekkense Inrichtingen te Rekken.
Heel bekend na de oorlog was de affiche over de blindecgeleidehonden, oie in de wachtkamers van de dokters hing.

Aan boeken verscheen nog: "Dit is 't verhaa1 van Menschenhart". Rijmvers met plaatjes, uitgave Ten Have N.V. Amsterdam 1959. De kledingstukken en de voorwerpen op de illustraties werden  samengesteld naar Middeleeuwse afbeeldingen uit het Louvre, het Musée de Cluny en het Musée de l' Armée te Parijs. De auteut, toendertijd Oranjelaan 3 woonachtig gaf zo vermeldt het Colofon voordrachten met lichtbeelden bij dit materiaal.

In 1954 verscheen "Het mooiste wat hij te geven had.. . , " verhalend proza in Protestantse geest gescnreven, voor iet wat gevorderde lezertjes van 9 -11 aldus het Lektuur Repertorium. "Marguerite maakt een vlag "tenslotte is van 1959 

In 1979 ging een bescheiden vrouw, die slechts haar taak als mens vervulde en nimmer de publiciteit zocht, heen. In de kranten geen IN MEMORIAM's Thans, meer dan 15 jaar later, toch bescheiden  -als in de geest van Mia van Oostveen-  aandacht voor deze "vergeten autrice".

 

Met dank aan Mevrouw W.L. van de Ruit voor de nodige inlichtingen en de bovenstaande illustratie.

Marcus van der Heide

noot
Van Woenel Kooy was van 1919-1934 evangeliste Te Bussum. Zie plakette in de Spieghelkerk en stichter van de jeugdkapel Meentweg. Ze is vooral bekend om de bundels oude en nieuwe Zangen. Zeker weer een archiefstudie waard !