Brinklaan 86, Hotel-café-restaurant De Rozenboom
Eric Bor
Klik hier voor de PDF versie van dit artikel
De afbeeldingen zijn aanklikbaar voor vergroting
 |
|
Pentekening uit 1859 van Jan van Ravenswaaij. De Brinklaan is dan nog steeds een zandpad |
Jan Teunisz. Post vestigde in 1750 in zijn huis aan de Brink een café. Hij noemde het De Orangeboom. In 1795 veranderde een opvolger die naam in De Rozenboom. In 1830 werd Jacob Majoor de eigenaar. Na de dood van Jacob nam zijn zoon Cornelis de herberg over. Hij liet het gebouw afbreken en zette er een veel groter gebouw neer, dat in 1883 werd geopend. Het werd nu een hotel met een overdekt terras aan de Brinklaan. In 1907 werd het terras aan de voorkant dichtgemaakt en kwam er aan de kant van de Herenstraat een serre.
In 1943 namen de Duitsers het hotel in beslag, daarna werd het even een noodziekenhuis en na de bevrijding werden er Canadese soldaten in het hotel ondergebracht. In 1946 werd het hotel hersteld, maar in 1971 moest het zijn deuren sluiten.
H. Smits kocht het pand en verpachtte het aan verschillende bedrijven: in de eetzaal kwam een fondue-restaurant, in de serre de religieuze boekhandel De Bron, in een van de zalen Dansschool Jos van der Voort en in de rest van het gebouw kwamen kantoren.
Sinds 2011 is brasserie Bel Ami in het pand gevestigd.
 |
 |
|
Opname uit 1900 |
|
Opname uit 1920 |
 |
 |
 |
||
|
|
Opname uit 1950 |
|
Opname uit 2021. Foto: Jaap van Hassel |
|
|
|
Brinklaan, De Brink in 1906
Eric Bor
Klik hier voor de PDF versie van dit artikel
De afbeeldingen zijn aanklikbaar voor vergroting
 |
 |
De Brink was tot ver in de 20ste eeuw letterlijk en figuurlijk het middelpunt van het dorp. Midden op deze foto uit 1906 staat de Wilhelminafontein, die een geschenk was van de Bussumse burgerij aan de jonge vorstin die in 1898 was aangetreden. De fontein staat nu op het Wilhelminaplantsoen. Links staat de muziektent en het witte huis daarachter is villa Gooilust (waar nu Scapino is gehuisvest).
De winkelpanden achter het monument zijn gloednieuw: ze kwamen in juli 1905 gereed. Het hoekpand links heeft de voorkant aan de Kerkstraat. Ernaast, op Brinklaan 109, zit De Goedkoope Amsterdamsche Winkel in aardappelen, groenten en zuurwaren van D.F. Westerman. De winkel daarnaast met het groene zonnescherm heeft nummer 109a en is de Amsterdamsche Melkinrichting van C. van der Zwaan. Dan komt de Noordbrabantse Schoenwinkel Met kleine winst van J. de Ridder op 109b en het aangrenzende pand met wit zonnescherm is Café De Brink van Cornelis Schalij op 109c. Het werd in 1912 overgenomen door de weduwe Hartman; zij staat op de linkerfoto in de deuropening. De Brink werd in de jaren vijftig en zestig het stamcafé van veel televisiemedewerkers. De eigenaar was toen Cees Duller.
Brinklaan, De Brink omstreeks 1930
Eric Bor
Klik hier voor de PDF versie van dit artikel
De afbeeldingen zijn aanklikbaar voor vergroting
Hetzelfde rijtje winkels als in 1906, maar nu zonder de Wilhelminafontein. Ook de muziektent is verdwenen. Het hoekpand links heeft de voorkant nog steeds aan de Kerkstraat. Ernaast op nummer 109 zit nu fruit- en comestibleshandel Hoetmer, daarnaast op 109a ijzerwarenhandel Oudenhoven, dan op 109b (met zonnescherm) kapper Nollen en ernaast op 109c lunchroom De Brink. Het café met het terras uit 1906 was in de jaren dertig een lunchroom zonder terras! Het eerste wat Cees Duller deed toen hij De Brink in 1935 kocht, was er weer een bruin café met een terras van maken.
Naast De Brink staat rechts op nummer 111 sigarenmagazijn Het witte huis. Dit pand stond er ook al in 1906 en was toen het onderkomen van kleermaker Jacobus Bus. In de jaren vijftig en zestig huisvestte het de kledingzaak van Marissing. In 1971 kocht Jan des Bouvrie de panden 109 t/m 109c en trok ze bij zijn meubelzaak, die in het hoekpand Brinklaan-Kerkstraat was gevestigd. De zoon van Duller vestigde daarna in het aangrenzende pand op nr. 111 café ’t Brinkie, dat later restaurant Brinkendael werd. In de winkel op nummer 113, uiterst rechts op de foto, zat in 1930 kruidenier G. Kroon. Het pand werd in de jaren zeventig snackbar De Brink.
 |
 |
Brinklaan (92)-94, Sigarenmagazijn Borneo
Eric Bor
Klik hier voor de PDF versie van dit artikel
De afbeeldingen zijn aanklikbaar voor vergroting
 |
|
Tekening van Johan van Marissing uit 1926 |
 |
|
Blijkbaar sponsorde Marissing Harmonie Crescendo (datum onbekend) |
Deze tekening maakte Johan van Marissing van zijn sigarenmagazijn Borneo op Brinklaan 94. Hij verkocht onder andere ‘Brinkjes’-sigaren voor 2½ cent per stuk: het merk werd aangeprezen op de gevel. Hij vestigde zijn zaak omstreeks 1908 in een nieuw gebouwd pand. Voordien zat er vanaf 1896 op deze plek een tabak- en sigarenfabriek van Johan Diederick de Kloet.
In 1939 vestigde zijn zoon Everardus Marissing in de naastgelegen winkel een herenkledingzaak. In 1951 overleed Johan van Marissing. Zijn zoon voegde de voormalige tabakswinkel samen met zijn winkel.
In de jaren zeventig kwam in zijn pand het Chinese restaurant New Garden en in 1994 vestigde Argentijns restaurant Chaco zich er.
 |
|
Argentijns restaurant Chaco; foto Gemeentearchief Gooise Meren |
Brinklaan 98, Villa Willemina
Nol Verhagen
Klik hier voor de PDF versie van dit artikel
De afbeeldingen zijn aanklikbaar voor vergroting
 |
 |
|
Eerste steen, gelegd door de naam-geefster van de villa. Foto: Jaap van Hassel |
Enigszins verscholen achter een royale voortuin ligt aan de Brink de villa Willemina, die in opdracht van juwelier en horlogemaker Johann Matheus Bruns in 1901 werd gebouwd door de Bussumse architect Gerrit Jan Vos. De villa is niet genoemd naar koningin Wilhelmina, zoals je misschien zou denken vanwege de aanwezigheid (destijds) van de Koningin Wilhelmina-fontein. De echte naamgeefster was Bruns’ echtgenote Willemina Campen. In 1901 was de Brink nog echt het centrum van het dorp. Wel maakten de boerderijen in hoog tempo plaats voor winkels, om de snel groeiende Bussumse bevolking te bedienen. De nazaten van Bruns zouden tot in de jaren tachtig op dit adres blijven wonen. In 1984 kocht de latere Bussumse wethouder Arie Gouka de villa. Hij stelde in 2001 ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de villa een klein boekje (100 jaar Willemina) samen over de villa. Inmiddels is de villa in andere handen overgegaan.
De Bussumse watertoren staat weer in de steigers, voor 't eerst sinds de laatste oplevering in 2010. Toen werd de toren onderdeel van een duurzaam kantoorcomplex. Er is door harde wind flinke schade ontstaan, vooral aan de bovenkant. De watertoren staat sinds 1897 aan de Bussumergrindweg. Renovatie-werkzaamheden werden uitgevoerd in 1927 en in 1967. Bij die laatste klus werd de ommanteling van de bovenbouw vervangen en ontstond het befaamde 'horlogeknopje'.
Programma